Category: Dagstukkies

Ek onthou nog vir Trompie en die Boksombende uit my kinderdae. Hulle was ’n tipiese bende wat saam kattekwaad aangevang het. As daar ’n klip op die dak val of die deurklokkie lui, maar as jy oopmaak is daar niemand, kan jy maar weet: die Boksombende is aan die gang.

Op skool was ons ook ’n groepie van so vyf manne wat alles saam gedoen het. Dit was seker weens al die kattekwaad wat ons aangejaag het dat ons orals beroemd (of is dit nou berug?) was. By die skool, by die kerk, in die buurte van Somerset-Wes, ag orals het almal van ons geweet.

As daar êrens iets skeefgeloop het, was ons die eerste verdagtes. Meeste van die kere was ons wel die oorsprong van die poets of kattekwaad en het ons ons pak gevat soos ’n man. Wat ons wel so met die tyd geleer het, was dat jy maar saam met die res moes buk, of jy nou deel was van die kattekwaad of nie.

As ek nou terugdink, was ons amper soos die drie musketiers oftewel, vyf musketiers. Want hulle leuse kon net sowel ons s’n gewees het: Een vir almal en almal vir een. As iemand pak moes vat, het almal saam gebuk. As ons pret gehad het, het ons saam gelag.

So behoort ons verhouding met Jesus ook te werk. Hy het vir ons gesterf sodat ons vry kan wees van die sondelas waarmee ons gebore is. Nou behoort ons ook ons eie lewe af te lê om te wys dat ons graag in eenheid met Hom wil leef.

¹¹Ek praat die waarheid: as ons saam met Jesus gesterf het, sal ons ook saam met Hom leef.

Watter goeie nuus is dit nie! Soos Trompie en sy bende en ek en my vriende saam die straf moes dra en saam moes buk, is ons as’t ware saam met Jesus gekruisig.

Gelukkig bly dit nie net by die pakslae gedeelte nie. Omdat Jesus die dood oorwin het, deel ons ook in die oorwinning. Ons het saam met Jesus die vyande oorwin, want dis mos een vir almal en almal vir een.

En hieraan moet ons vasklou. As die volgende groot brander van die lewe weer oor ons koppe slaan en ons sukkel om asem te kry, moet ons onthou dat ons ook deel het aan die opstanding. Al was ons nie daar nie, deel ons tog op ’n bonatuurlike manier daarin. Ons dra saam met Jesus die wennerskroon.

Ek weet dit voel nie aldag so nie. Soms voel dit asof siekte ons versmoor. Soms druk die finansies dat ons oë traan. Soms is dit ’n verhouding wat die heeltyd ons knieë laat bewe. Dan is dit tyd om te onthou dat Jesus al daai dinge reeds oorwin het. Die bose en sy maatjies is bloedbek geslaan en hulle is oorwin.

Saam met Jesus kan ons ’n oorlog platloop. Saam met Jesus kan ons die reus in ons pad stormloop en oorwin, want dis mos een vir almal en almal vir een.

Teks
2 Tim 2:8-13

Om oor na te dink
Glo jy dat jy saam met Jesus oorwin het?
Lewe jy so?
En die reus in jou pad?

Gebed
Vader, ek is moeg. Ek is moeg baklei en niks wil reg loop nie. Ek is dankbaar om te hoor dat ons saam met Jesus reeds oorwinnaars is. Ek gaan nou so lewe. Amen.

Kom ons val met ’n paar moeilike vrae by die deur in:

• Hoeveel pyn is jy bereid om te vat vir jou geloof?
• Tot watter punt is jy bereid dat jy gemartel word vir jou geloof?
• Sal jy sterf vir jou geloof?
• Is jy bereid om jou kinders en geliefdes se dood te aanskou vir jou geloof?

Sjoe, dis moeilike vrae en ek is huiwerig om ’n antwoord te waag, want sê nou maar net ek kom een of ander tyd wél voor so ’n kruispad in my lewe?

Daarom kry ek al hoe meer waardering en respek vir Paulus en al die ander voor en na hom wat ter wille van die evangelie gely het.

Kyk net hierdie wonderlike getuienis van Paulus se lewe. Hy het nou wraggies ge-practice what he preached: ¹⁰Daarom gee ek nie om om swaar te kry nie. Ek doen dit ter wille van die mense wat God gekies het. So kan hulle saak met God ook reg wees omdat hulle Jesus s’n is en kan hulle voel hoe wonderlik dit is om ’n Christen te wees.

As ’n mens só ’n getuienis lees, voel jy sommer sleg omdat jy nie hierdie tipe swaarkry ken nie. Nêrens in ons lewens is daar sprake van hierdie vlak van swaarkry nie. Ons is deel van ’n wonderlike geloofsgemeenskap waar ons oop en bloot vir God kan aanbid. Niemand kyk ons skeef aan wanneer ons oop en bloot met ons netjiese klere na ’n gebou ry om kliphard God se lof te besing nie.

Ons hoef nie sleg te voel hieroor nie. Sommige word geroep om vir hulle geloof te ly. Ons is geroep op ’n ander plek in ’n ander tyd. Eintlik moet ons vir God baie dankie sê dat ons nie vervolg word nie.

Tog moet die verhaal oor Paulus se lyding en die manier hoe hy vasklou aan sy opdrag en niks toelaat om in sy pad te staan nie, vir ons ’n aansporing wees. Ons moenie tevrede wees met ’n gemiddelde of afgewaterde geloof nie. Want wie sal in ieder geval na so ’n geloof wil kyk en dit ook wil besit?

Paulus se geloof wat vasstaan te midde van swaarkry is ’n aansporing vir ander gelowiges om aan te hou en te bly glo. Gemiddelde of afgewaterde geloof trek niemand aan nie. Inteendeel, dit stoot mense eerder weg van God af.

Paulus is geroep om die evangelie uit te dra, die wêreld in. Hy doen die werk baie suksesvol en mense word deur sy geloof aangespoor om ook te glo. Ons elkeen se roeping is presies dieselfde, al ly ons nie. God dank!

Die probleem is egter dat wanneer dit goed gaan, ons eintlik nie meer vir God nodig het nie. Of só dink ons. Ons dink ons kom eintlik goed op ons eie reg en dan sluip ons geloof by die agterdeur uit.

En die bose is heel tevrede.

Daarom moet die swaarkry van Paulus en al die ander vir ons ’n aansporing wees om seker te maak dat ons geloof sterk is. Dan kan dit ’n aansporing wees vir ander om ook in God te glo.

As swaarkry sy opwagting by die voordeur maak, is ons gereed en sterk genoeg om saam daarteen op te staan.

Teks
2 Tim 2:8-13

Om oor na te dink
Hoeveel diepte het jou geloof?
Sal ander God volg as gevolg van jou geloof?
Hoe anders dan?

Gebed
Jesus, U het U lewe neergelê vir sondaars soos ek. Ek kan nie dieselfde doen in my eie krag nie. Mense en my omstandighede maak dit dikwels moeilik vir my om U voorbeeld te volg. Ek is bereid om te probeer, met U hand in myne. Amen.

Die dorp waar ek woon word geruk deur moorde. Ek kan my die vrees en angs nie indink waardeur vermoordes voor die tyd moet gaan nie. Dit maak nie vir my sin hoe ’n seun sy pa en ma en toe sy broer met ’n byl kan doodkap nie.

Hy word skuldig bevind en moet vir baie jare in die tronk gaan sit. Sommer die eerste dag in die tronk is sy lewe in gevaar. ’n Mede-tronkvoël kom hom net betyds te hulp.

Tronke is nie vir ordentlike mense nie. Die genade loop dun. Liefde kruip weg. Jy kan seker nie iets anders daar verwag nie.

Omstandighede binne tronke het nie veel verander sedert 2 000 jaar gelede nie. Dis in sulke walglike omstandighede waarin Paulus sit. Hy vrees vir sy lewe. Die mense wat in die tronk is, is nie lekker mense nie.

Te midde van die omstandighede sê hy die volgende: ⁹Dit (Jesus se oorwinning oor die dood) is die kern van die goeie boodskap wat ek vir julle vertel. Daarvoor kry ek swaar, al moet ek soos die een of ander krimineel geboei hier in die tronk sit. Gelukkig kan niemand ooit God se boodskap met kettings vasmaak en in ’n tronk gooi nie.

As ek kyk na die prentjie van ons tronke vandag, maak die swaar wat Paulus moet deurgaan vir my meer sin. Dis nie ’n mooi prentjie nie. Dis heel waarskynlik nog erger as wat dit vandag is. Soos ’n misdadiger word hy mishandel. Hy lewe die heeltyd in vrees. Sy lewe is niks meer werd as die bakkie koue sop en droë brood wat hulle vir ete kry nie.

Tog fokus Paulus nie op die omstandighede nie. Ja, hy erken die swaar, maar hy laat nie toe dat dit hom onderkry nie. Sy fokus is op die verlossende boodskap van Jesus. En dit gee hom hoop. Dit gee hom krag om die volgende oggend na bitter min slaap met ’n lied die dag tegemoet te loop. Hy sien kans vir wat ookal na sy kant toe gegooi word.

Paulus verstaan God se boodskap. Hy ken dit en hou dit binne sy hart vas. Hy weet dit kan nie met boeie vasgemaak word nie. Inteendeel! Daar is niks wat God se woorde kan vasbind nie. Dis eenvoudig te sterk, te groot, te lewegewend. En dit gee vir hom hoop in ’n hopelose plek. Dit gee hom krag, waar hy kragteloos in boeie sit. Dit motiveer hom waar ander ongemotiveerd is om op te staan en aan te hou lewe.

Dit is wat God se boodskap doen. Dit raak die petrol waarmee ons vorentoe beweeg, al lyk die toekoms duister.

Dis vir ons ’n groot les. Dalk is die omstandighede waarin jy nou sit ook duister. Dalk vrees jy. Dalk is jy moeg geploeg en pap van al die spanning ronddra. Dalk het jy al alles probeer, maar nêrens skyn daar ’n stukkie lig nie. Dan is dit nou juis die tyd om na God se Woord te keer. Daar is lig. Daar is liefde. Daar is hoop. Daar is vrede. Daar is verlossing. Daar is die antwoord.

Laat God en Sy Woord in jou lewe toe om só uit jou boeie bevry te word.

Teks
2 Tim 2:8-13

Om oor na te dink
Wat hou jou vas?
Waarvoor sien jy nie kans nie?
Hoe kan God se Woord jou help?

Gebed
Here, U boodskap kan nooit deur enige iemand vasgebind en onaktief gemaak word nie. U Woord is lewend en het die krag en mag om lewens en omstandighede te verander. Herinner my asseblief daaraan in moeilike omstandighede. Amen.