Tag: dagstukkies

Ek onthou nog vir Trompie en die Boksombende uit my kinderdae. Hulle was ’n tipiese bende wat saam kattekwaad aangevang het. As daar ’n klip op die dak val of die deurklokkie lui, maar as jy oopmaak is daar niemand, kan jy maar weet: die Boksombende is aan die gang.

Op skool was ons ook ’n groepie van so vyf manne wat alles saam gedoen het. Dit was seker weens al die kattekwaad wat ons aangejaag het dat ons orals beroemd (of is dit nou berug?) was. By die skool, by die kerk, in die buurte van Somerset-Wes, ag orals het almal van ons geweet.

As daar êrens iets skeefgeloop het, was ons die eerste verdagtes. Meeste van die kere was ons wel die oorsprong van die poets of kattekwaad en het ons ons pak gevat soos ’n man. Wat ons wel so met die tyd geleer het, was dat jy maar saam met die res moes buk, of jy nou deel was van die kattekwaad of nie.

As ek nou terugdink, was ons amper soos die drie musketiers oftewel, vyf musketiers. Want hulle leuse kon net sowel ons s’n gewees het: Een vir almal en almal vir een. As iemand pak moes vat, het almal saam gebuk. As ons pret gehad het, het ons saam gelag.

So behoort ons verhouding met Jesus ook te werk. Hy het vir ons gesterf sodat ons vry kan wees van die sondelas waarmee ons gebore is. Nou behoort ons ook ons eie lewe af te lê om te wys dat ons graag in eenheid met Hom wil leef.

¹¹Ek praat die waarheid: as ons saam met Jesus gesterf het, sal ons ook saam met Hom leef.

Watter goeie nuus is dit nie! Soos Trompie en sy bende en ek en my vriende saam die straf moes dra en saam moes buk, is ons as’t ware saam met Jesus gekruisig.

Gelukkig bly dit nie net by die pakslae gedeelte nie. Omdat Jesus die dood oorwin het, deel ons ook in die oorwinning. Ons het saam met Jesus die vyande oorwin, want dis mos een vir almal en almal vir een.

En hieraan moet ons vasklou. As die volgende groot brander van die lewe weer oor ons koppe slaan en ons sukkel om asem te kry, moet ons onthou dat ons ook deel het aan die opstanding. Al was ons nie daar nie, deel ons tog op ’n bonatuurlike manier daarin. Ons dra saam met Jesus die wennerskroon.

Ek weet dit voel nie aldag so nie. Soms voel dit asof siekte ons versmoor. Soms druk die finansies dat ons oë traan. Soms is dit ’n verhouding wat die heeltyd ons knieë laat bewe. Dan is dit tyd om te onthou dat Jesus al daai dinge reeds oorwin het. Die bose en sy maatjies is bloedbek geslaan en hulle is oorwin.

Saam met Jesus kan ons ’n oorlog platloop. Saam met Jesus kan ons die reus in ons pad stormloop en oorwin, want dis mos een vir almal en almal vir een.

Teks
2 Tim 2:8-13

Om oor na te dink
Glo jy dat jy saam met Jesus oorwin het?
Lewe jy so?
En die reus in jou pad?

Gebed
Vader, ek is moeg. Ek is moeg baklei en niks wil reg loop nie. Ek is dankbaar om te hoor dat ons saam met Jesus reeds oorwinnaars is. Ek gaan nou so lewe. Amen.

Kom ons val met ’n paar moeilike vrae by die deur in:

• Hoeveel pyn is jy bereid om te vat vir jou geloof?
• Tot watter punt is jy bereid dat jy gemartel word vir jou geloof?
• Sal jy sterf vir jou geloof?
• Is jy bereid om jou kinders en geliefdes se dood te aanskou vir jou geloof?

Sjoe, dis moeilike vrae en ek is huiwerig om ’n antwoord te waag, want sê nou maar net ek kom een of ander tyd wél voor so ’n kruispad in my lewe?

Daarom kry ek al hoe meer waardering en respek vir Paulus en al die ander voor en na hom wat ter wille van die evangelie gely het.

Kyk net hierdie wonderlike getuienis van Paulus se lewe. Hy het nou wraggies ge-practice what he preached: ¹⁰Daarom gee ek nie om om swaar te kry nie. Ek doen dit ter wille van die mense wat God gekies het. So kan hulle saak met God ook reg wees omdat hulle Jesus s’n is en kan hulle voel hoe wonderlik dit is om ’n Christen te wees.

As ’n mens só ’n getuienis lees, voel jy sommer sleg omdat jy nie hierdie tipe swaarkry ken nie. Nêrens in ons lewens is daar sprake van hierdie vlak van swaarkry nie. Ons is deel van ’n wonderlike geloofsgemeenskap waar ons oop en bloot vir God kan aanbid. Niemand kyk ons skeef aan wanneer ons oop en bloot met ons netjiese klere na ’n gebou ry om kliphard God se lof te besing nie.

Ons hoef nie sleg te voel hieroor nie. Sommige word geroep om vir hulle geloof te ly. Ons is geroep op ’n ander plek in ’n ander tyd. Eintlik moet ons vir God baie dankie sê dat ons nie vervolg word nie.

Tog moet die verhaal oor Paulus se lyding en die manier hoe hy vasklou aan sy opdrag en niks toelaat om in sy pad te staan nie, vir ons ’n aansporing wees. Ons moenie tevrede wees met ’n gemiddelde of afgewaterde geloof nie. Want wie sal in ieder geval na so ’n geloof wil kyk en dit ook wil besit?

Paulus se geloof wat vasstaan te midde van swaarkry is ’n aansporing vir ander gelowiges om aan te hou en te bly glo. Gemiddelde of afgewaterde geloof trek niemand aan nie. Inteendeel, dit stoot mense eerder weg van God af.

Paulus is geroep om die evangelie uit te dra, die wêreld in. Hy doen die werk baie suksesvol en mense word deur sy geloof aangespoor om ook te glo. Ons elkeen se roeping is presies dieselfde, al ly ons nie. God dank!

Die probleem is egter dat wanneer dit goed gaan, ons eintlik nie meer vir God nodig het nie. Of só dink ons. Ons dink ons kom eintlik goed op ons eie reg en dan sluip ons geloof by die agterdeur uit.

En die bose is heel tevrede.

Daarom moet die swaarkry van Paulus en al die ander vir ons ’n aansporing wees om seker te maak dat ons geloof sterk is. Dan kan dit ’n aansporing wees vir ander om ook in God te glo.

As swaarkry sy opwagting by die voordeur maak, is ons gereed en sterk genoeg om saam daarteen op te staan.

Teks
2 Tim 2:8-13

Om oor na te dink
Hoeveel diepte het jou geloof?
Sal ander God volg as gevolg van jou geloof?
Hoe anders dan?

Gebed
Jesus, U het U lewe neergelê vir sondaars soos ek. Ek kan nie dieselfde doen in my eie krag nie. Mense en my omstandighede maak dit dikwels moeilik vir my om U voorbeeld te volg. Ek is bereid om te probeer, met U hand in myne. Amen.

Die dorp waar ek woon word geruk deur moorde. Ek kan my die vrees en angs nie indink waardeur vermoordes voor die tyd moet gaan nie. Dit maak nie vir my sin hoe ’n seun sy pa en ma en toe sy broer met ’n byl kan doodkap nie.

Hy word skuldig bevind en moet vir baie jare in die tronk gaan sit. Sommer die eerste dag in die tronk is sy lewe in gevaar. ’n Mede-tronkvoël kom hom net betyds te hulp.

Tronke is nie vir ordentlike mense nie. Die genade loop dun. Liefde kruip weg. Jy kan seker nie iets anders daar verwag nie.

Omstandighede binne tronke het nie veel verander sedert 2 000 jaar gelede nie. Dis in sulke walglike omstandighede waarin Paulus sit. Hy vrees vir sy lewe. Die mense wat in die tronk is, is nie lekker mense nie.

Te midde van die omstandighede sê hy die volgende: ⁹Dit (Jesus se oorwinning oor die dood) is die kern van die goeie boodskap wat ek vir julle vertel. Daarvoor kry ek swaar, al moet ek soos die een of ander krimineel geboei hier in die tronk sit. Gelukkig kan niemand ooit God se boodskap met kettings vasmaak en in ’n tronk gooi nie.

As ek kyk na die prentjie van ons tronke vandag, maak die swaar wat Paulus moet deurgaan vir my meer sin. Dis nie ’n mooi prentjie nie. Dis heel waarskynlik nog erger as wat dit vandag is. Soos ’n misdadiger word hy mishandel. Hy lewe die heeltyd in vrees. Sy lewe is niks meer werd as die bakkie koue sop en droë brood wat hulle vir ete kry nie.

Tog fokus Paulus nie op die omstandighede nie. Ja, hy erken die swaar, maar hy laat nie toe dat dit hom onderkry nie. Sy fokus is op die verlossende boodskap van Jesus. En dit gee hom hoop. Dit gee hom krag om die volgende oggend na bitter min slaap met ’n lied die dag tegemoet te loop. Hy sien kans vir wat ookal na sy kant toe gegooi word.

Paulus verstaan God se boodskap. Hy ken dit en hou dit binne sy hart vas. Hy weet dit kan nie met boeie vasgemaak word nie. Inteendeel! Daar is niks wat God se woorde kan vasbind nie. Dis eenvoudig te sterk, te groot, te lewegewend. En dit gee vir hom hoop in ’n hopelose plek. Dit gee hom krag, waar hy kragteloos in boeie sit. Dit motiveer hom waar ander ongemotiveerd is om op te staan en aan te hou lewe.

Dit is wat God se boodskap doen. Dit raak die petrol waarmee ons vorentoe beweeg, al lyk die toekoms duister.

Dis vir ons ’n groot les. Dalk is die omstandighede waarin jy nou sit ook duister. Dalk vrees jy. Dalk is jy moeg geploeg en pap van al die spanning ronddra. Dalk het jy al alles probeer, maar nêrens skyn daar ’n stukkie lig nie. Dan is dit nou juis die tyd om na God se Woord te keer. Daar is lig. Daar is liefde. Daar is hoop. Daar is vrede. Daar is verlossing. Daar is die antwoord.

Laat God en Sy Woord in jou lewe toe om só uit jou boeie bevry te word.

Teks
2 Tim 2:8-13

Om oor na te dink
Wat hou jou vas?
Waarvoor sien jy nie kans nie?
Hoe kan God se Woord jou help?

Gebed
Here, U boodskap kan nooit deur enige iemand vasgebind en onaktief gemaak word nie. U Woord is lewend en het die krag en mag om lewens en omstandighede te verander. Herinner my asseblief daaraan in moeilike omstandighede. Amen.

‘n Vriend van my vra my so ‘n tyd terug om saam met hom te bid vir wysheid. Werk is skaars en hulle benodig ‘n groot kontrak om te oorleef.

Hy vra vir wysheid sodat hulle die regte syfers kan inskryf in elke blokkie van die tender. Hulle werk hulle sommetjies mooi uit. Verskaffers en kontrakteurs word gebel om nóg beter pryse te kry.

Hulle was baie hoopvol om die tender te kry, maar gister kry ek ‘n e-pos van hom. Hulle het nie die tender gekry nie!

Wat sê ‘n mens nou? Wat doen ‘n mens? Wat glo ‘n mens?

Ek kry die week meer as een gebedsversoek vir ‘n dokter wat tydens haar werksure in die hospitaal verkrag is.

Ek kry ‘n gebedsversoek van ‘n vrou wat smeek dat ons moet bid dat haar man werk sal kry. Sy het die oggend haar laaste geld gebruik vir petrol om werk toe te ry.

Oral is mense wat baie swaar kry. Dalk kry jy baie swaar. Hoe maak jy dit? Bid jy ook sonder ophou vir God om tog die uitkoms te bring vir die benarde situasie waarin jy sit?

Of vra vriende dalk vir jou wat hulle moet maak in die swaar tye? Het jy ‘n antwoord?

Sonder om die swaar omstandighede mis te kyk of te maak of dit nie daar is nie, sonder om te probeer om pleisters te plak wat te klein is vir die seer, gee Paulus baie goeie raad. Hy wil voorstel dat ons met alles wat in ons is aan die enigste vaste rots vasklou: ⁸Moet nooit van Jesus Christus vergeet nie. Hy was dood en God het Hom weer lewendig gemaak.

Dit is al wat ‘n mens kan doen in jou swaarkry. Dit is al raad wat ek het vir die mense wat in swaarkry vasgevang sit: Glo in Jesus. Hy was dood, maar Hy het die dood oorwin, omdat Sy Abba Vader Hom bygestaan het. Dít is al wat jy nodig het om aan vas te hou. Én dit is genoeg.

Onthou dat God jou só liefhet dat Hy bereid was om Sy Seun, Jesus op te offer, te laat doodmaak, te laat afgaan in die dal van doodskaduwee … vir jou. God het dit gedoen. Hy het reeds Sy liefde vir my en jou aan ons kom wys, Sy liefde laat grondvat voor ons oë, deur die reddende daad van Jesus wat moes sterf aan ‘n houtkruis. Hoe seer, hoe stukkend, hoe vernederend, hoe alleen moes Jesus en ja, God ook nie gewees het nie. En dit alles vir my en jou!

God is aan jou kant. Weet dit en leef dit. Weet en vertrou en sê dit sommer hardop dat die almagtige God, wat Sy Seun uit die dood laat opstaan het, aan jou kant is. Hoe groot is jou probleem? Dit sal seker nie meer energie van God vra as toe Hy Jesus uit die dood gaan haal het nie? Of hoe? Hier is dus nog ‘n belofte: die Een wat jou uit die swaar gaan help, is oor en oor bevoegd om dit wel te kan doen! Hy word nie net aangevuur deur ‘n hoop liefde nie, maar Hy het ook al die krag wat nodig is om dit wel te kan doen.

Teks
2 Tim 2:8-13

Om oor na te dink
Hoe lyk jou swaar?
Glo jy God kan jou hiermee help?
Sê dit alles vir Hom en gee dit oor!

Gebed
Here, U ken my swaar. U weet dat daar dae is wat ek geen krag het om aan te gaan nie. Hou my hand vas terwyl ek aan U vasklou, sodat ek nie glip nie. Amen.

(Baie geluk aan Siya en die boys! Dankie dat julle help om ons land se mense nader aan mekaar te kry!)

In America’s Got Talent 2018 stap ’n uiters skaam 13-jarige Courtney Hadwin op die verhoog. Haar stem bewe. Sy is erg gespanne. Toe die beoordelaars haar vra wat haar gunsteling musiekgenre is, antwoord sy giggelend: “Ek weet nie.”

Ek wil eintlik nie verder kyk nie, want ek kan dit nie aanskou as iemand so op ’n verhoog met ’n klomp mense hulle naam met ’n plank slaan nie. Dit lyk vir my of Courtney ernstig hiervoor gaan kwalifiseer.

Tog hou ek haar met een oog dop. Met die eerste nood wat sy sing, spring my ander oog oop. Ek kan nie glo wat ek sien en hoor nie. Sy sing briljant! Die klein meisietjie het ’n stem wat skrik vir niks.

Howie Mandel, een van die beoordelaars, was gaande en het veral aanklank gevind by die liedjie wat sy van Janice Joplin (’n sangeres uit die sestigerjare) gesing het. In ’n paar sinne vertel hy dat Columbia Records se president, Clive Davis, vir Janice op ’n verhoog by Menterey musiekfees raakgesien het en net daar vir haar ’n kontrak aangebied het.

Howie sê toe: “Ek is nie Clive Davis nie. Ek kan nie vir jou ’n platekontrak gee nie. Maar wat ek wel kan doen, is om die golden buzzer te druk.” (Dan gaan sy direk deur na die konsert-optredes.)

Hierdie dertienjarige meisietjie was stomgeslaan. Haar pa het op die verhoog gestorm en haar opgetel. Trane het oor hulle wange geloop. Oor myne ook. Elkeen van die tien kere wat ek dit gekyk het …

Courtney se lewe gaan nooit weer dieselfde wees nie.

Sy was ’n gewone meisie en sou seker so gebly het as Howie nie vir haar na ’n volgende vlak geneem het nie.

Op ’n manier is dit wat God met Jesus ook doen. Jesus het gesterf en neergedaal na die doderyk. Daar was nie meer ’n teken van lewe in Hom nie.

⁸… Hy was dood en God het Hom weer lewendig gemaak.

Die eenvoudige verhaal van Howie en Courtney laat my bietjie meer verstaan van wat God gedoen het. Sonder God sou Jesus nie kon opstaan nie. Jesus sou dood gebly het.

Dit vertel ’n storie van ons almagtige God en hoeveel krag Hy het. Die dood waaroor ons mense geen beheer het nie, kan God beheer deur eenvoudig net weer lewe in Jesus te blaas. Ons God is groot en dis juis hierdie grote God wat my en jou só liefhet.

Dis wonderlik om te besef dat God aan die een kant só groot en só almagtig is, maar aan die anderkant loop Hy oor van liefde vir sondaars. Daarom kan ons die lewe ingaan en leef soos mense wat reeds oorwinnaars is. Ons kan vol vreugde en vrede leef. Ons hoef nie bang te wees vir enige bal wat die bose na ons gooi nie, want ons God is groter!

⁸Moet nooit van Jesus Christus vergeet nie. En moet nooit vergeet wat God gedoen het nie. Hulle stap saam met ons deur die lewe. Kom ons hou aan om Hulle te loof en te prys, want dis juis deur die lofprysing wat ons anders word en kans sien om die lewe vierkantig in die oë te kyk.

Teks
2 Tim 2:8-13

Om oor na te dink
Hoe groot is jou prentjie van God?
Loof jy God genoeg?
Stap jy dapper die wêreld binne omdat jy jou God ken?

Gebed
Jesus, ek wil nooit vergeet dat U dood was en weer lewend geword het deur die krag van ons Hemelse Vader nie. Deur U krag kan ek ook ’n lewe van oorwinning leef vol seëninge van U. Dankie, dankie, dankie! Amen.